QUERKY

Van gringos naar Chachapoyas

Na 4 dagen in en rond de prachtige, Europees aanvoelende, stad Cuenca te hebben vertoefd lijkt het ons tijd om afscheid te nemen van Ecuador.  img_3784

We nemen de nachtbus naar Mancora, in het noorden van Peru. Aan de grenspost tussen Ecuador en Peru worden we uit onze slaap gewekt om de obligate visumstempel in ons paspoort te verkrijgen. We komen om 4u ’s nachts uiteindelijk toe op onze bestemming en regelen een motortaxi (de Zuid-Amerikaanse versie van de Aziatische Tuktuk) naar onze hostel. Na een half uur de conciërge tevergeefs te proberen wakker bellen beslissen we om ons bed te maken in de hangmatten van de voortuin. Niet veel later is de eerst pisco sour een feit.
img_3956

Mancora is een hotspot voor surfen en kitesurfen, tot het tweede voel ik me dan ook verplicht om te leren. Tevens is deze kust een welgekende bestemming op de “Gringo Trail”, de Zuid-Amerikaanse tegenhanger van de “Banana Pancake Trail”. Voor zij die het nog steeds horen donderen in Keulen raadpleeg ik even Wikipedia: “The Gringo Trail refers to a string of the most frequently visited places, by “Gringos”, US-Americans and other foreigners in Latin America).”
De grote horden toeristen staan niet zomaar garant voor vooruitgang voor iedereen. De prijzen van huizen, eten en andere levensnoodzakelijke middelen worden omhoog gedreven, wat uiteraard nadelig werkt voor de lokale bevolking. Ook zijn er Gringos die ‘blijven hangen’, hun verblijf willen bekostigen met een baan in een bar of restaurant en zo de jobs inpikken van de ‘locals’. Ondermeer daarom zie je meer criminaliteit op de locaties waar toerisme welig teelt. Ook met de grote hopen afval die het Gringotoerisme met zich meebrengt weten de lokale structuren niet altijd raad…

Reden te meer om ons snel van dit platgewalst pad te begeven en de noordelijke bergen in te trekken. Na een korte tussenstop in Chiclayo hijsen we ons op de nachtbus richting Chachapoyas, een stad die zijn naam deelt met het volk dat hier een millennium tot 600 jaar geleden de plak zwaaide. De sporen van de Chachapoyas, of de “people of the clouds”, zijn vandaag de dag nog zichtbaar. We bezoeken de gigantische ruïnes van Kuelap, een wonderwel bewaarde versterkte burcht die 3500 mensen huisde op de top van een berg. Belachelijk veel minder bezocht dan Machu Picchu maar volgens onze gids bijna even majestueus. Dat laatste checken we over enkele weken…
img_3957img_3969

De dag erop hiken we naar de Gocta watervallen. Een van de hoogste ter wereld gelegen in een prachtige setting.
img_3970

Na weken van veel buskilometers gunnen we onszelf enkele dagen rust in het paradijs van Kentitambo lodge, net buiten
Leymebamba. We zijn de enige bezoekers en worden serieus in de watten gelegd. De prachtige bloemen in de tuinen lokken allerlei soorten en kleuren vogels. Aan de overkant van de weg vinden we het hoog aangeschreven museum van Leymebamba dat 219 mummies herbergt die 20 jaar geleden in de nabije gelegen Laguna del condor werden ontdekt. De mummies zijn in uitstekende staat en dateren uit het tijdperk van Chachapoyas en Inca’s. Vooraleer de dode lichamen gewikkeld werden in textiel werden ze via hun anus van maag en darmen ontdaan. Een bewaarmethode die wij liever aan ons voorbij zien gaan.
img_3971

Vanavond hoppen we de nachtbus op, het favoriete vervoersmiddel van veel Peruvianen. Ditmaal naar Cajamarca de plaats waar de Spanjaarden Atahualpa, de laatste grote vorst van de Inca’s die zonet zijn broer Huascar had vermoord, gevangen namen en een jaar later vermoordden. De gebeurtenis die tevens het einde inluidde van het eens zo machtige Incarijk
Geschiedenis komt in Peru nooit ver om de hoek kijken.

door RVA (Galapagos deel 2 volgt…)

Comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *